حافظا دیدی کنعان دلم بی ماه شد
عاقبت با اشک غم، کوه امیدم کاه شد
گفته بودی یوسف گمگشته باز آید ولی
یوسف من تا قیامت همنشین چاه شد
عاقبت با اشک غم، کوه امیدم کاه شد
گفته بودی یوسف گمگشته باز آید ولی
یوسف من تا قیامت همنشین چاه شد
معبودا مرا ببخش، بخاطر درهایی که کوبیدم ولی هیچکدام خانه تو نبود ...