بعضی وقتها گذر زمان واقعا کند می شود، انگار که عقربه های ساعت با بی حوصلگی خودشان را روی تن ساعت می کشانند. علت این پدیده و نحوه درک مغز از گذر زمان در چنین مواقعی تا کنون برای دانشمندان مغز و اعصاب ناشناخته بود، اما نتایج تحقیقی که به تازگی در بریتانیا منتشر شده نشان می دهد مغز مسیر هایی از سلولهای عصبی دارد که با استفاده از آنها می تواند گذر زمان را درک کند.
در این تحقیق، پژوهشگران با پخش بوقها ونورهایی از داوطلبین خواستند که زمان هر بوق یا فلش را تخمین بزنند، این آزمون نشان داد که وقتی طول زمان بوقها یا نورها به تدریج بیشتر می شود، شرکت کنندگان، گذر زمان را طولانی تر احساس می کنند، اما وقتی زمان پخش بوقها یا نورها به طور قابل توجهی بیشتر میشود، برآورد داوطلبین از طول مدت هر بوق یا فلش هم بسیار به واقعیت نزدیکتر است.
می توان گفت که انتظار باعث درک طولانی تری از زمان می شود، اما هنوز معلوم نیست چرا وقتی خوش میگذرد، زمان اینقدر سریع می گذرد. در تحقیق دیگری یک پژوهشگر به نام ایگلمن راهی برای کند کردن روزهایی که به سرعت طی میشوند، پیشنهاد کرده است. او می گوید با افزودن یک فعالیت فکری جدید و درگیر کننده مانند یک پروژه جدید به برنامه روزمره تان می توانید گذر زمان را بیشتر در کنترل خود داشته باشید. این روزها برای شما چگونه می گذرند؟ شما فکر می کنید تا چه حد گذر زمان را در کنترل خود دارید؟
*** براي شكست آفريده نشده ام ***