(08-13-2012، 10:14 AM)rezaelmi63 نوشته: بیشتر خونواده من تو اهر زندگی می کنند.
خودم اونجا بودم.
آقائی که می گی خوب اخبار ساعت 10 گفته روزی می رسه که جسد چیگر گوشه هات رو میذارن کنار هم نه می تونی گریه کنی نه از این دنیا خلاص بشی.

می تونی درک کنی وقتی مادرت زیر آواره ولی نمی تونی کاری انجام بدی چه دردی داره.؟؟؟؟؟ نمی تونی درک کنی.

فقط از خدا می خوام به همه اونایئ که داغ دارن صبر بده

---

آره راست می گی 20 بار نمی گن . ولی هزار بار باید گفت که شرم بر کسانی باد که نمی فهمن.

اگر روزی خانوادت زیر آوار می موندن و کسی رو نداشتی که بهت کمک کنه بازم می گفتی 20 بار نمی گن. هزار بارم بگن کمه واسه بیدار کردن وجدان خواب آلوده شما.
تو فلسطین از دماغ یکی خون میاد 1000 بار می گن اینا هم وطن تو هستند نباید گفت. از صبح تا شب کارمون شده سوریه چه عیبی داره از هم وطن خودت هم بگن.
نمی دونم اهل کدوم شهری ولی جای تاسف داره که خونوادت کسی مثا تو رو به جامعه ایران تحویل دادن. شرمت نمیشه بگی ایرانی هستی. اگر می شد که این حرفا رو نمی زدی.

دیروز برای اولین بار بعد از زلزله وارد خونمون شدم. نتونستم جلومو بگیرم اشکام سرازیر شد . همه جاش خراب شده بود ولی کسائی هستن که آواره دلشون ریخته. بچش جلوی چشمش مرده. مادری رو دیدم که برای نجات بچش با ناخنش خاک رو زیرو رو می کرد . می تونی درک کنی ؟

پسری رو دیدم که جسد خانوادش رو کنارش چیده بودن.خودتو بذار جای اون می تونی تحمل کنی؟

یه بلای طبیعی بود که گذشت ولی اونائی که موندن از شما ها انتظار دارن. نمی خواد کسی رو دلداری بدی . کمک کسائی مثل شما رو هم هیچ کس نمی خواد . لا اقل شعور داشته باش و این حرفا رو به زبون نیار.